Много силна и мъдра песен на Манос Лоизос в изпълнение на Василис Папаконстандину - Третата Световна
Ό Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φραντς σε φάμπρικα δούλευαν φτιάχνοντας τανκς
Ό Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φραντς αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τανκς
Ό Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φραντς δούλευαν στον Μπράουν στον Φίσερ στον Κραφτ
Ο Μπράουν ο Φίσερ ο Κραφτ αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ
Ό Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φραντς ανέμελοι δούλευαν πάντα στα τανκς
Ποτέ τους δεν διάβασαν Μαρξ ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ
Ο Μπράουν ο Φίσερ ο Κραφτ χωρίσαν σε Μπράουν σε Φίσερ σε Κραφτ
Ο Μπράουν ο Φίσερ ο Κραφτ εχθροί τάχα γίναν χωρίσαν το τραστ
Και πριν μάθουν τι είπε ο Μαρξ στρατιώτες τους πήραν στο πόλεμο παν
Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φραντς σαν ήρωες έπεσαν κάτω απ' τα τανκς
Ο Μπράουν ο Φίσερ ο Κραφτ σκεφτήκαν και είπαν πως φταίει ο Μαρξ
Ο Μπράουν ο Φίσερ ο Κραφτ ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ ] 3x
За една толкова дълга традиция в театралното изкуство, като гръцката са много характерни новите тълкования и прочити на оригиналните митове и произведения от класическия период на драмата.
Ето един пример с модерен прочит на Медея от Еврипид.
Спирам вниманието Ви на още една заигравка, този път с патриархът на рембетикото - Йоргос Замбетас и с песента му "O μαθητής".
Хорът в началото запява οι πιο κακοί οι μαθητές ήταν αυτοί στην τάξη, наместо добре познатите оригинални стихове.
И оригиналното изпълнение на Замбетас
Ένα καιρό που μ’ έστελνε η μάνα μου σχολείο
Κι ο δάσκαλός μου μ’ έβαζε στο πρώτο το θρανίο
Ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στην τάξη
Κι οι δάσκαλοί μου μ’ είχανε μη βρέξει και μη στάξει
Πάντοτε στο τετράδιο βαθμό έπαιρνα δέκα
Κι αν στη ζωή πήρα μηδέν, τα φταίει μια γυναίκα
Ο πιο καλός ο μαθητής...
Στον έλεγχο διαγωγή είχα κοσμιωτάτη
Κι όμως οι συναναστροφές όλες αυτές, Μανόλη μου
μου βγάλανε το μάτι
Страхотен ритъм и страхотна Зета - Ζέτα Μακρυπούλια - Με λένε Σουλα
Αυτό που με κάνεις μωρό μου να αισθάνομαι
είναι μια λέξη που αρχίζει από άλφα
είναι απερίγραφτο, είναι απρόβλεπτο
είναι αβάσταχτο, είναι αγιάτρευτο
άλλα σίγουρα μωρό μου αγαπημένο x2
πες το αέρα που με κάνει να πετάω
πες το ανάσα μετά από βουτιά
πες το αχτίδα που ζεσταίνει τα φιλιά μου
πες το αγάπη
και πες το μου άπλα
Αυτό που με κάνεις μωρό μου να αισθάνομαι
είναι μια λέξη που αρχίζει από άλφα
Δες πως ανθίζω και λουλούδι γίνομαι
δες πως στα στεριά αφήνομαι
γιατί είναι σίγουρο... μωρό μου σ'ανήκω
Γιατι όταν φεύγεις είναι βροχούλα
και όταν έρχεσαι είναι κατακλυσμός
γιατί έμενα με λένε Σουλα αν δεν μου πάει κάτι
αυτό είναι ο χωρισμός
Една от любимите ми песни на големия Даларас по музика на Горан Брегович, много силен дует с много сладко момиченце.
Με λένε Πόπη
Δίσκος: "Θεσσαλονίκη - Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα"
Ένα δύο τρία
Με λένε Πόπη, σαν τη γιαγιά μου την Καλλιόπη
Αχ, να με λέγανε Κυβέλη
Μου πηγαίνει πιο πολύ αυτό το λάμδα με το η
Τέσσερα πέντε έξι, με λένε Πόπη
Κι όσο κι αν ντρέπομαι γι' αυτό, μια μέρα θα σε παντρευτώ
Χα! Χα! Μη γελάς. Χθες το είπα στη μαμά κι άκου, της ξέφυγε ένα μα
Πού να το πω και στον μπαμπά, αυτός θα μείνει με το μπα
Ποιο τραγούδι να σου στείλω, να 'ναι κόκκινο σαν μήλο
και ανάλαφρο σαν ένα φύλλο
Στα μαλλιά σου να καθίσει, σαν πουλί να κελαηδήσει
και γλυκά-γλυκά να σε φιλήσει
Ένα τραγούδι για να το βάζεις την ώρα που διαβάζεις
Εφτά οχτώ εννιά
Για σένα ντύνομαι και βγαίνω, διαβάζω, γράφω κι αρρωσταίνω
και μένω μόνη μου στο σπίτι μ' ένα γλυκούλη πυρετούλη
κάπου τριανταεφτά και ένα, μόνο να σκέφτομαι εσένα
Για σένα γίνομαι Ελλάδα κι αφρίζω σαν πορτοκαλάδα
Για σένα κάνω τόσο δρόμο και κάθε νύχτα μεγαλώνω
Αθήνα, Πάτρα, Λευκωσία και ξαφνικά Κυπαρισσία
Θεσσαλονίκη, Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα
Ποιο τραγούδι να σου στείλω...
Για σένα κάνω τόσο δρόμο, αλλά ποτέ δεν σ' ανταμώνω
Στους Βράχους χάνομα,ι στο πλήθος, στην Καλογρέζα πάλι, τζίφος
Και παίρνω τρένο, παίρνω πλοίο κι ένα παλιό λεωφορείο
που τραμπαλίζεται και τρέμει πότε από κει, πότε από δω
μέχρι να φτάσω, λέει, στην Ιερά Οδό
Αυτόγραφο παρακαλώ!
Κι ένα φιλί στο μέτωπο κι απόχτησα ένα τρίτο μάτι
που ανοίγει μόνο την Τετάρτη, αλλά κανένας δεν το βλέπει
Φτου κι απ' την αρχή
Ένα δύο τρία
Με λένε Πόπη κι όσο κι αν ντρέπομαι γι' αυτό
μια μέρα θα σε παντρευτώ
Καίτη Γαρμπή Καινούργια Εγώ
Όλο το δάκρυ μου, στέγνωσε αγάπη μου, κι είμαι καινούργια εγώ.
Μουσική: Αντύπας Νίκος
Ερμηνευτές: Γαρμπή Καίτη, Θηρίο (Ντουέτο )
Καίτη Γαρμπή:
Κοίτα,κοίτα με,στάχτη όσα είδαμε,απ΄ την αρχή ξεκινώ.
Κι ό,τι αγάπησα,ότι σου λάτρεψα,πάλι μονάχη θα βρω.
Κοίτα,κοίτα με,όλα όσα είπαμε,τα καταπίνω εγώ.
Κι απ'την πίκρα μου,κι από την νύχτα μου,σήμερα θα γεννηθώ.
Χρόνια που πέθαινα,χρόνια που τέλειωνα,κι είμαι ακόμα εδώ.
Όλα τα λάθη μου,έχω στην πλάτη μου,μα είμαι καινούργια εγώ.
Χρόνια που πέθαινα,χρόνια που τέλειωνα,κι είμαι ακόμα εδώ.
Όλο το δάκρυ μου,στέγνωσε αγάπη μου,κι είμαι καινούργια εγώ.
Θηρίο:
Κοίτα τί έγινε τί,τί απέγινε κοίτα.
Κι αν πρέπει κάποιος να χάσει,χρέωσε μου την ήττα.
Είμαι πίτα,(πιτα),απόψε,το δωμάτιο όλο μικραίνει.
Και μιά φωνή μες στα αυτιά μου,που δεν σωπαίνει.
Κι όλο ανεβαίνει η θερμοκρασία,πάω να τρελαθώ.
Άν δεν μπορείς να μ' αγαπάς,μ'αγαπάω εγώ.
Κι αυτό μου φτάνει,το μηδέν δεν το φοβάμαι.
Ουρανό θέλω από πάνω μου,να έχω όταν κοιμάμαι.
Καίτη Γαρμπή:
Μες στα ρολόγια,οι δείκτες ενώθηκαν.
Όμως,με τόσα χρόνια κι ακόμα δεν τέλειωσε ο χρόνος.
Δώσ'μου λόγια,απ΄τ'άγνωστο δείξε μου κάτι.
Κι άλλη αγάπη,υπάρχει μετά την αγάπη.
Κράτα,κράτα με,πάλι περπάτα με,στ'άγνωστο που σου ζητώ.
Κι απ΄το ένα μου,τ'άπειρο γέννα μου,μαζί σου να μοιραστώ.
Κράτα,κράτα με,μόνο αγάπα με,να πάμε στον ουρανό.
Όταν φτάσουμε,να πέφτω άσε με.
Ξέρω να σώζομαι εγώ.
Χρόνια που πέθαινα,χρόνια που τέλειωνα,κι είμαι ακόμα εδώ.
Όλα τα λάθη μου,έχω στην πλάτη μου,μα είμαι καινούργια εγώ.
Χρόνια που πέθαινα,χρόνια που τέλειωνα,κι είμαι ακόμα εδώ.
Όλο το δάκρυ μου,στέγνωσε αγάπη μου,κι είμαι καινούργια εγώ.
Θηρίο:
Έχω πεθάνει,κι έχω ξαναγεννηθεί,απ' την στάχτη μου.
Ξέρω να σώζομαι εγώ,μη φοβάσαι αγαπή μου.
Στα μάτια σε κοιτάω,εσύ απ΄το χέρι κράτα με.
Κι άν θέλεις κάνε μου μιά χάρη,άμα σου περισσεύει,αγάπα με.
Καίτη Γαρμπή:
Κι όταν φτάσουμε,να πέφτω άσε με.
Ξέρω να σώζομαι εγώ.
Χρόνια που πέθαινα,χρόνια που τέλειωνα,κι είμαι ακόμα εδώ.
Όλα τα λάθη μου,έχω στην πλάτη μου,μα είμαι καινούργια εγώ.
Χρόνια που πέθαινα,χρόνια που τέλειωνα,κι είμαι ακόμα εδώ.
Όλο το δάκρυ μου,στέγνωσε αγάπη μου,κι είμαι καινούργια εγώ.
(Έχω πεθάνει,κι έχω ξαναγεννηθεί,απ' την στάχτη μου.
Ξέρω να σώζομαι εγώ,μη φοβάσαι αγαπή μου.
Στα μάτια σε κοιτάω,εσύ απ΄το χέρι κράτα με.
Κι άν θέλεις κάνε μου μιά χάρη,άμα σου περισσεύει,αγάπα με).
Χρόνια που πέθαινα,χρόνια που τέλειωνα,κι είμαι ακόμα εδώ.
Όλα τα λάθη μου,έχω στην πλάτη μου,μα είμαι καινούργια εγώ.
Χρόνια που πέθαινα,χρόνια που τέλειωνα,κι είμαι ακόμα εδώ.
Όλο το δάκρυ μου,στέγνωσε αγάπη μου,κι είμαι καινούργια εγώ.
